این نشست با مشارکت نمایندگان انجمن مهندسی شیمی ایران و دانشگاه صنعت نفت روز دوشنبه 13 مردا در محل وزارت نفت برگزار شد. موضوعات مهمی در این نشست مورد بحث و بررسی قرار گرفت که این موارد به شرح زیر هستند:
عمر مفید ناوگان کشتیرانی ۲۵ سال برآورد می‌شود، در حالی‌که متوسط عمر ناوگان کشتیرانی جمهوری اسلامی ایران در حال حاضر به ۲۰ سال رسیده است. از این‌رو، نوسازی ناوگان از تمامی جنبه‌ها امری ضروری و اجتناب ناپذیر به نظر می‌رسد. شایان ذکر است که در کشورهای دارای ناوگان حمل‌ونقل دریایی پیشرفته، متوسط عمر ناوگان در شرایط مطلوب حدود ۱۰ سال است.
در حال حاضر، از میان ۲۸ سوخت جایگزین معرفی‌شده، تنها ۵ نوع سوخت از نظر فنی و اقتصادی قابلیت استفاده به‌عنوان سوخت جایگزین در کشتی‌ها و شناورها را دارا هستند. این پنج سوخت عبارتند از: هیدروژن، آمونیاک، متانول، گاز طبیعی مایع‌شده (LNG)، و سوخت هسته‌ای.
در حدود ۷۰ درصد از بنادر جهان – از جمله بنادر چین، دریای مدیترانه، اروپا و آمریکای شمالی – تنها به کشتی‌هایی اجازه پهلوگیری داده می‌شود که میزان گوگرد موجود در سوخت آن‌ها حداکثر ۰٫۱ درصد وزنی باشد. شایان ذکر است این بنادر به سامانه‌های هوشمند آنالیز گازهای خروجی از دودکش و سوخت موجود در فانل کشتی مجهز هستند و توانایی اندازه‌گیری دقیق میزان گوگرد در سوخت را دارند. در صورت تخلف از این استاندارد، جرایم سنگینی به شرکت‌های کشتیرانی متخلف اعمال خواهد شد.
برای هر کشتی، شاخصی تحت عنوان شاخص سوختی گازهای گلخانه‌ای (GHGFI: Greenhouse Gas Fuel Index) گزارش می‌شود. این شاخص متناسب با میزان مصرف سوخت، بار حمل‌شده، و مسافت طی‌شده محاسبه می‌گردد. بر اساس مقدار این شاخص، کشتی‌ها در دو گروه ۱ و ۲ طبقه‌بندی می‌شوند. از سال ۲۰۳۰، کشتی‌هایی که در گروه ۲ قرار گیرند، مشمول جرائم سنگین خواهند شد.
میزان انتشار کربن از چاه تولیدی تا دودکش کشتی (well-to-wake) لحاظ و محاسبه می شود. لذا تامین سوخت از پالایشگاهی مانند پالایشگاه شازند اراک به معنای تولید در مناطق نفت خیز جنوب، انتقال به اراک، تولید سوخت و انتقال آن به بنادر می باشد که میزان انتشار کربن را خارج از کنترل کشتیرانی و صاحبان کشتی بالا می برد. لذا پالایشگاه هایی که در بنادر است از فاکتور انتشار کربن کمتری برخوردادند. شایان ذکر است برای هر تن کربن تولیدی بالاتر از سطح مجاز ، ۳۸۰ دلار مالیات انتشار از شرکت کشتیرانی اخذ می گردد.
مصرف سوخت بانکر برای کشتی هایی که از تنگه هرمز عبور می کند حدود ۲۰ میلیون تن در سال می باشد. درآمد ناشی از محل مالیات انتشار کربن می تواند در توسعه فناوری برای کشورهای منطقه نظیر ایران که نیازمند به فناوری های روز می باشد، ضروری می باشد. یک روش برای تامین منابع مالی می تواند از همین محل باشد. اعتبار مالیاتی نیز می تواند روشی برای ایجاد منابع مالی برای رعایت محیط زیست دریایی می باشد.
